- τενόντων
- τένωνsinewmasc gen plτενοντόωcut through the neckimperf ind act 3rd pl (doric aeolic)τενοντόωcut through the neckimperf ind act 1st sg (doric aeolic)
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
τενόντων
Look at other dictionaries:
διάταση — Φυσική ή τεχνητή διεύρυνση ενός ανοίγματος ή μιας σωληνοειδούς δομής του σώματος. Ονομάζεται επίσης και διαστολή (βλ. λ.). δ. μυών τενόντων. Τάση των μυών και των τενόντων τους πέρα από τα φυσικά όρια της αντοχής τους, λόγω ξαφνικής έντονης… … Dictionary of Greek
παρωνυχία — (Ιατρ.). Οξεία φλεγμονή στο δάχτυλο, κοντά στο νύχι. Σχεδόν πάντα οφείλεται σε σταφυλόκοκκο ή στρεπτόκοκκο, που εισχωρεί στους ιστούς από ασήμαντες πληγές, νύγματα κ.ά. Η φλεγμονή μπορεί να είναι επιφανειακή, υποδόρια ή βαθιά. Επιφανειακή είναι η … Dictionary of Greek
τενοντογραφία — η, Ν 1. περιγραφή τών τενόντων τού μυϊκού συστήματος, τενοντολογία 2. κλάδος τής ανατομικής σχετικός με την περιγραφή και την εξέταση τών τενόντων. [ΕΤΥΜΟΛ. < τένων, οντος + γραφία*] … Dictionary of Greek
αεροπλάνο — Αεροσκάφος βαρύτερο από τον αέρα, που διατηρείται σε πτήση χάρη στην αεροδυναμική δράση που ασκείται πάνω στις πτέρυγές του, εξαιτίας της ταχύτητας που τού προσδίδει το σύστημα προώθησης. Υπάρχουν πολλοί τύποι επιβατικών, μεταφορικών και… … Dictionary of Greek
βραχυτένων — ο (για ίππο) αυτός που παρουσιάζει σύσπαση των καμπτηρών τενόντων και τα πρόσθια άκρα του κάμπτονται προς το γόνατο … Dictionary of Greek
κριγμός — ο (Α κριγμός) [κρίζω] τριγμός νεοελλ. ιατρ. ζωηρός ξηρός και επαναλαμβανόμενος ήχος που μπορεί να συγκριθεί με μια σειρά μικρών εκρήξεων και που γίνεται αντιληπτός σε περιπτώσεις φλεγμονής τών τενόντων υποδόριου εμφυσήματος, τραυμάτων τών… … Dictionary of Greek
νευροκαβαλίκεμα — η κοινή ονομασία που δηλώνει α) τη μετατόπιση ή αναδίπλωση τών μυών ή τών τενόντων και το διάστρεμμα τών αρθρώσεων που προκαλείται από αυτήν β) τη φλεγμονή ή ρήξη τού τένοντα … Dictionary of Greek
νυστέρι — Χειρουργικό μαχαιρίδιο που χρησιμοποιείται για την τομή των ιστών. Μπορεί να θεωρηθεί ως ένα από τα αρχαιότερα ιατρικά εργαλεία είναι γνωστές ακριβείς περιγραφές του από τη χειρουργική των αρχαίων Ελλήνων και των Ινδών. Ν. βρέθηκαν και στις… … Dictionary of Greek
παράφυση — η / παράφυσις, ύσεως, ἡ Α [παραφύω] νεοελλ. 1. βοτ. μονοκύτταρη στείρα νηματοειδής απόφυση πού βρίσκεται στο μυκήλιο μερικών βρυοφύτων και φυκών, καθώς και μεταξύ τών βασιδίων ή τών ασκών τών ανώτερων μυκήτων 2. (συγκρ. ανατ.) πρόσθιο εκκόλπωμα… … Dictionary of Greek
παρώλοφα — τὰ, Α (κατά τον Ησύχ.) «τὰ ἀπὸ τῶν τενόντων μέρη» … Dictionary of Greek
